Popularna “paprotka”, ostatnimi czasy odstawiona do lamusa z etykietką rośliny poniekąd w nowoczesnych wnętrzach “obciachowej”. Zupełnie niesłusznie – ma rewelacyjne właściwości filtrujące powietrze, jest mało wymagająca odnośnie pielęgnacji, a zadbana przyciąga spojrzenia wspaniałym pióropuszem soczyście zielonych liści. Wyrasta stosunkowo rozłożysta i potrzebuje sporo miejsca i dużej doniczki. Preferuje miejsca jasne, lecz nie bezpośrednio nasłonecznione, podlewanie raz w tygodniu (dość obficie), zasilanie nawozami w okresie marzec-wrzesień sprawia, że rośnie bujnie i zdrowo.

Zazwyczaj sprzedawana w formie małego drzewka (podobnie jak jukka). Lubi miejsca jasne lecz nie nasłonecznione, znosi suche powietrze. Podlewanie raz w tygodniu, zimą rzadziej.

Alternatywa dla kaktusów na nasłoneczniony parapet i w pobliże kaloryfera. Rośnie bardzo powoli, wymaga niewielkich, płaskich doniczek (w takich najlepiej rośnie). Podlewanie bardzo umiarkowane; latem raz na 10 dni, zimą raz na dwa-trzy tygodnie.

Duże, sercowate, zwisające liście sprawiają, że może być stosowana jako pnącze. Podlewać raz na dwa tygodnie, kilka razy w sezonie zasilić nawozem. Stanowisko niebezpośrednio w słońcu; roślina “ustawia” liście w kierunku źródła światła.

Typowe pnącze z masą małych, ciemnozielonych listków (brązowych od spodu). Podlewać należy umiarkowanie. Latem można wystawić go na balkon, byle nie bezpośrednio na słońce. Znosi chłód do +5'C.