Dobrze by było gdybyś taki był drogi tato, ale to nie jest najważniejsze. Dla mnie ojciec to ktoś na tyle silny, że zawsze otworzy słoik z przetworem zimowym, ktoś kto w deszcz idzie wyprowadzić samochód i podstawia go pod drzwi, żeby dzieci nie zmokły, ktoś kto w najcięższy mróz idzie po lekarstwa dla dziecka, ktoś na tyle odważny, że nie boi się sam iść do piwnicy, ktoś kto cichutko zamyka drzwi, gdy dziecko śpi, ktoś kto popołudniami po pracy naprawia i maluje stary rowerek po to, by później biegać godzinami przy dziecku, trzymając za wystające drewienko, by dziecko nauczyło się samo jeździć, ktoś kto zauważy, że szklą się dziecka oczy i być może ma gorączkę... Wrażliwość, zdolność do obdarowywania ludzi uczuciami, energia, wyraziste emocje połączone ze zdolnością do podejmowania zobowiązań i  brania odpowiedzialności, odporność na trudności, wiara w siebie i swoją wartość. Ktoś – w czyich oczach córka czy syn widzą miłość, wiarę i  podziw, ktoś – na czyją pomoc i wyrozumiałość, i wsparcie córka czy syn mogą liczyć. Czy ten opis, te cechy różnią się od pożądanych również cech matczynych? Może w dobie "globalnej wioski" Mars od Wenus już nie są tak daleko?

Bardzo wiele lat temu zdałam sobie sprawę, że za atmosferę w domu odpowiada ojciec, a nie matka. To jego postawa i  zachowania tworzą klimat w domu. Uważam, że ogromnie przecenia się w tym względzie rolę kobiety – matki. To właśnie tu upatruję najważniejszej i najtrudniejszej roli ojca. Jeżeli spotkacie gdzieś w literaturze takie podejście, to napiszcie do mnie. Mnie udało się jedynie znaleźć słowa Cambella:

Nie zdarzyło mi się spotkać w życiu naprawdę szczęśliwej, pełnej ciepła rodziny, w której mąż i ojciec uchylałby się od rodzinnych powinności. Mąż musi wspierać żonę. Kobiecie trudno jest kochać męża, kiedy czuje, że nie ma on ochoty być dla niej oparciem we wszystkich dziedzinach życia. Jednak to na mężu spoczywa obowiązek inicjowania miłości. Można pozazdrościć mężom, którzy odkryli ten sekret. Miłość, jaką żona odpowiada mężowi, jest darem bezcennym – moim zdaniem – najcenniejszym na świecie. Mężczyzna, który weźmie na siebie całkowitą odpowiedzialność za rodzinę i przejmie inicjatywę w okazywaniu swojego uczucia żonie i dzieciom, otrzyma wspaniałą nagrodę: kochającą go, doceniającą i pomocną żonę oraz doskonale rozwijające się w atmosferze spokoju i bezpieczeństwa dzieci. Każda rozpadająca się rodzina jest pozbawiona męskiego przywództwa w tym względzie.