Dają wiarę we własne siły i poprawę losu – jeśli bohater pokona własne słabości, jest szansa, że dziecko postąpi podobnie. Najważniejsze w bajkach jest to, aby wydarzenia w nich przedstawione były przybliżone do tych, z którymi musi zmierzyć się dziecko. Dziecko widzi, że nie jest samo z problemem. Po wysłuchaniu lub przeczytaniu bajki dzieci wyobrażają sobie, jak wyglądają bohaterowie, malują ich postacie na obrazkach, wchodzą w ich role w zabawkach, utożsamiają się z nimi. Dzięki temu rozwijają wyobraźnie oraz ćwiczą kreatywność. Funkcja ta jest bardzo ważna, ponieważ wzmacnia poczucie własnej wartości, buduje optymizm oraz utrwala inny sposób myślenia: jestem silny, poradzę sobie z każdym problemem, wiem jak to zrobić, nie poddam się, pokonam własne słabości.



Świat baśni rekompensuje dziecku ubogie środowisko wychowawcze, zaspokaja ważne dla jego rozwoju emocjonalnego potrzeby. Dziecko buduje w sobie poczucie, że chociaż jest źle, to później los może się odwrócić. Baśnie pozwalają wzbić się dziecku ponad przeciętność. Literatura kompensacyjna łagodzi lub znosi cierpienie. Uświadamia ona dziecku, jak może się ono realizować nie w podświadomości, lecz rzeczywistości. Ukierunkowanie dziecka  na działanie pomaga mu w zmierzeniu się ze swoimi lekami oraz problemami w realnym świecie. Podnosi poczucie własnej wartości i przynosi radość – funkcja kompensacyjna.

Bajki i baśnie pozwalają dziecku oderwać się od otaczającej go rzeczywistości, zapomnieć o stresie, niepokoju, bólu oraz lęku. Humorystyczne historie, odpowiednio dobrane, pozytywnie wpływają na emocje dziecka, wyciszają oraz uspakajają – funkcja relaksacyjna.



Bajki odciążają czytelnika – stają się miejscem, do którego można uciec. Jest to jednak chwilowe i nie przyczynia się do rozwiązania realnie istniejącego problemu. Funkcja ta najczęściej jest realizowana przez bajki terapeutyczne i jest potrzebna, kiedy czytelnik nie może wpłynąć na bieg wydarzeń. Pomaga to obniżyć stres oraz niepokój.



Bajki tworzą nowe wzorce zachowań – małe dzieci uczą się od bohaterów reguł, które rządzą w świecie dorosłych. Naśladując ich zachowania, przyswajają role społeczne, które potem ćwiczą w zabawach ze swoimi rówieśnikami – funkcja socjalizacyjna.



Świat bajek swoim przekazem zaczarowuje i odmienia dziecko. Pobudza jego ciekawość, staje się bliższy jego sercu, dzięki czemu lepiej radzi sobie ono ze swoimi problemami. Wykorzystując bajki do celów terapeutycznych, oddziałujemy nie tylko na zmianę postawy dziecka, ale również na jego wyobraźnię oraz moralność. W trudnych sytuacjach życiowych bajkoterapia ma za zadanie wspierać odbiorcę i kompensować jego niezaspokojone potrzeby oraz oczekiwania. Nadrzędnym celem bajkoterapii jest sprawienie, aby dziecko uwierzyło we własne siły i swoją wartość.